Cenotaphs
— Cénotaphes
Thomas Garnier (FR)
instalacja, 2018

W różnych zakątkach świata z zawrotną szybkością wznosi się całe miasta. Ich budowle mają jedną osobliwą wspólną cechę – wszystkie zostają porzucone jeszcze przed zakończeniem budowy. Budynki te trwają w stanie zwieszenia między budową a ruiną i choć nadawane są im różne nazwy, takie jak „tofu-domy” czy „ekspresowe ruiny”, wszystkim znane są po prostu jako widmowe miasta.
Zautomatyzowana instalacja, która w nieskończoność buduje i rozbiera betonowy krajobraz, zainspirowana została takimi właśnie miastami duchów. Pod górną warstwą leży kolejna – kryjące się w półmroku odpady produkcyjne kształtem przypominające kopiec mogilny. System monitoringu rekonfiguruje zapętlone, odtwarzane bez końca ujęcie z kamery poruszającej się wewnątrz modelu.
W tym wymyślonym mieście nie ma ani śladu człowieka. Porzucone od samego swego początku miasto nigdy nikomu nie służyło. Jego anty-architektura nie spełnia żadnej funkcji i nigdy nie zostanie zamieszkana.

Thomas Garnier (FR), ur. w 1991 r., jest współczesnym artystą, z wykształcenia architektem. W roku 2016 ukończył studia magisterskie, a następnie przez dwa lata szkolił się w Le Fresnoy Studio National des Arts Contemporains, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w roku 2018. Za swoją instalację Cénotaphes, znaną również pod nazwą Cénotaphe O, został wyróżniony nagrodą Révélation Arts Numériques przyznawaną przez ADAGP, stowarzyszenie francuskich artystów.