Vocable Code

Udostępnij  

Winnie Soon (HK)

instalacja, 2017

Przykład „sztuki programistycznej” (software art) (oprogramowanie jako dzieło sztuki, a nie oprogramowanie służące tworzeniu sztuki) oraz „dzieło kodowe” (codework) (w którym przenikają się kod źródłowy i krytycznie pisanie), stworzone, aby ucieleśnić „kod queerowy” i rozpatrzyć pojęcie queerness w kodowaniu komputerowym w oparciu o interakcję rozmaitych ludzkich i nie-ludzkich głosów. Zbiorowe wypowiedzi i głosy uzupełniające frazę „Queer is…” współtworzą komputerową i poetycką kompozycję. Gdy Vocable Code wprowadza się do przeglądarki, teksty i głosy podlegają powtórzeniom i zakłóceniom w wyniku matematycznego chaosu, tworząc dynamiczną audio-wizualną literaturę i zgłębiając performatywność kodu, podmiotowości i języka. Poza interfejsem Vocable Code ale w ścisłym związku z nim, sam kod został celowo napisany jako dzieło kodowe, mieszanka komputerowego języka programistycznego i języka ludzkiego, co umożliwia analizę materialnych i językowych napięć pisania i czytania w kontekście (nie)binarnej poezji i programowania komputerowego.

Winnie Soon (HK/DK): artystka i badaczka mieszkająca w Danii. Zajmuje się kulturowymi implikacjami technologii, w wyniku których komputerowe procesy i infrastruktura kształtują nasze coraz bardziej zaprogramowane doświadczenia. Jej twórczość skupia się na tematach/koncepcjach związanych z kulturą komputerową, szczególnie zaś z takimi zagadnieniami jak cenzura w Internecie, obieg danych, przetwarzanie/żywotność w czasie rzeczywistym oraz kultura praktyk kodowych. Jej projekty prezentowane były w wielu krajach w muzeach, na festiwalach, uczelniach i konferencjach w Europie, Azji i Ameryce. Przedmiotem jej bieżących badań jest estetyka kodowania w obszarze badań programistycznych. Pracuje obecnie nad dwoma książkami zatytułowanymi Aesthetic Programming: A Handbook of Software Studies (z Geoffem Coxem) oraz Fix My Code (Cornelią Sollfrank). Pracuje jako asystent na Uniwersytecie Aarhus. Więcej informacji na: www.siusoon.net